امروزه روکش‌های زیرکونیایی محبوبیت زیادی پیدا کرده‌اند و استفاده از آنها روز به روز بیشتر می‌شود.
مهمترین دلیل آن زیبایی و استحکام بالای این نوع روکش و مجهز شدن بسیاری از لابراتوارها و کلینیک‌های دندانپزشکی به سیستم کدکم و ابزارهای لازم برای ساخت این روکش‌ها است.
یکی از چالش‌های دندانپزشکان چسباندن روکش زیرکونیا به شیوه‌ای است که روکش بعدا جدا نشود. در ادامه به شما آموزش می‌دهیم که بهترین روش چسباندن روکش زیرکونیا چیست.
مراحل چسباندن روکش زیرکونیا:
چسباندن روکش زیرکونیا تکنیک خاصی می‌طلبد و چهار مرحله کلی دارد که به شرح زیر است:
مرحله اول: امتحان روکش در دهان و تمیز کردن آن
پس از اینکه روکش از لابراتوار دندانسازی به کلینیک می‌آید ابتدا مناسب بودن و فیت بودن آن در دهان بیمار امتحان می‌شود. امتحان کردن روکش در دهان بیمار منجر به آلوده شدن آن به فسفات و بزاق دهان می‌شود که بر قدرت پیوند و باند سمان تاثیر منفی می‌گذارد. بنابراین رستوریشن و دندان باید بعد از فرایند ارزیابی به دقت تمیز و خشک شوند، اگر چه باید از خشک شدن بیش از حد دندان برای جلوگیری از آسیب به ادنتوبلاست‌ها اجتناب شود. در واقع خشک شدن بیش از حد دندان منجر به حساسیت پس از درمان می‌شود.
دندان باید تمیز شده و به آرامی خشک شود و با وارنیش یا رزین باند شونده به عاج پوشانده شود.
کارخانه bisco ماده‌ای به نام zirclean تولید کرده است که این ماده مخصوص تمیز کردن روکش‌های زیرکونیایی است و چسباندن روکش زیرکونیا را بهینه می‌کند.
روش استفاده زیرکلین
زیرکلین را داخل روکش قرار می‌دهیم. بعد از بیست ثانیه سطح داخلی روکش را می‌شوییم و با پوآر هوا خشک می‌کنیم.
باید دقت کنید که پوار هوا آلوده به آب و یا روغن کمپرسور نباشد. کمپرسور باید قطعا oil free باشد.
اگر روکش زیرکونیایی با آب یا اسید فسفریک شسته شود قدرت باند آن به شدت پایین می‌آید.
ولی اگر با زیرکلین شستشو دهید بیشترین میزان گیر و باند را خواهید داشت.
مرحله دوم: ایجاد گیر میکرومکانیکال
گیر میکرومکانیال با ایجاد تخلخل باعث می‌شود که روکش با ماده سمان‌گیر بهتری داشته باشد و به چسباندن روکش زیرکونیا بسیار کمک می‌کند.
برای ایجاد گیر میکرومکانیکال از دستگاه سندبلاست استفاده می‌کنیم. در کنار این دستگاه به ماده‌ای به نام پودر سندبلاست نیاز داریم.
این پودر آلومینوم اکساید است و داخل مخزن سندبلاست قرار می‌گیرد و با شدت ذرات اکسید آلومینیوم را به سطح موردنظر پرتاب می‌کند و باعث ایجاد تخلخل‌های ریزی می‌شود.
این کار باید با دقت انجام شود تا از سایش سطوح پالیش شده یا مارجین‌ها اجتناب شود. سایش با ذرات معلق در هوا، گیر کستینگ‌ها را در آزمایشگاه‌ها تا 64 درصد افزایش داده است.
عمدتا پودرهای سند بلاست از آلومینیوم اکساید با قطر 50 میکرون تشکیل شده‌اند. بعضی از جنس سیلیکا نیز پودر تولید می‌کنند که قطر آن 25 میکرون است. پرمصرف‌ترین و محبوب‌ترین پودر سندبلاست همین آلومینیوم اکساید است.
آیا از پودر ایرفلو می‌شود به جای سندبلاست استفاده کرد؟
خیر زیرا از پودر و دستگاه ایرفلو برای برداشتن جرم و لکه از سطح دندان استفاده می‌شود. ذرات آنها بیکربنات سدیم یا همان جوش شیرین با قطر 25 تا 50 میکرون است و قدرت ایجاد تخلخل را ندارند.
مرحله سوم: استفاده از پرایمر زیرکونیا
برای زیرکونیا باید از پرایمر مخصوص خودش استفاده کنید.
برند Bisco پرایمری تولید کرده است به نام z-prime.
زی پرایم در واقع پرایمر زیرکونیا، آلومینا و فلز است. این پرایمر کمک می‌کند که گیر شیمیایی بین سمان و روکش زیرکونیا ایجاد شود.
روش استفاده زی پرایم:
یک لایه نازک از این ماده را روی سطح داخلی روکش می‌مالیم و کمی صبر می‌کنیم و سپس سه الی پنج ثانیه پوار هوا می‌دهیم تا خشک شود.
خود کمپانی تولید کننده پیشنهاد داده است که می‌توانیم از دو لایه هم استفاده کنیم.
پس این ماده علاوه بر اینکه برای زیرکونیا یک پرایمر خوب است برای فلزات نیز می‌تواند استفاده شود.
این ماده چندسال است که به عنوان بهترین ماده پرایمر دنیا شناخته شده است.
مرحله چهار: استفاده از سمان مناسب
در واقع باید از سمانی استفاده کنیم که گیر لازم و استحکام لازم را برای ما فراهم کند.
بهترین گزینه در سمان‌های مورد استفاده در زیرکونیا، استفاده از سمان‌های رزینی دو آلکیور است که MDP هم داشته باشد.
برند بیسکو نیز همچین ماده ای تولید کرده است. دقت کنید که بهتر است ماده MDP داشته باشد چراکه باعث گیر شیمیایی بیشتری می‌شود.
جمع‌بندی
چهار مرحله‌ای که گفته شد بسیار مهم هستند و باعث می‌شوند گیر مکانیکی بسیار خوبی از زیرکونیا بگیرید و چسبادند روکش زیرکونیا به بهترین روش انجام شود.
کنترل رطوبت مناسب برای مرحله سمان کردن بسیار مهم است. دندان و رستوریشن باید به خوبی برای سمان کردن آماده‌سازی شوند. مثالی از این آماده‌سازی شامل برداشتن هرگونه بقایای ترکیبات پالیش است.
سایش توسط ذرات معلق در هوا برای سطح تطابق یابنده رستوریشن توصیه می‌شود. سمان انتخاب شده با توجه به دستورالعمل سازنده مخلوط می‌شود و رستوریشن با استفاده از اعمال نیروی نوسانی نشانده می‌شود. سمان باید در طی سخت شدن اولیه در برابر رطوبت محافطت شود. برداشت اضافات سمان از سالکوس لثه برای تداوم سلامت پریودنتال بسیار مهم است.
برای رستوریشن‌های باند شونده با ادهزیو، مراحل اضافی مورد نیاز است. این مراحل باید با توالی و زمانبندی دقیق بر طبق دستورالعمل‌های سازندگان انجام شوند. امیدواریم که توضیحات این مقاله برای شما کافی و مفید واقع شده باشد.